Over mijn kunst

Hoe ontdekte ik mijn eigen unieke schilderstijl?

Vanuit de stilte vol ledigheid worden, dat is door meditatie te bereiken. Een gevolg is het herkennen van Wijsheid die toegepaste Kennis is. Ik weet dat ik een talent heb om te schilderen, dus is het evident dat dit mijn expressievorm is om spiritualiteit te visualiseren. Vanuit mijn bron vind Ik zo een harmonie die tekens nalaat, die signalen stuurt.

Mijn werken zetten aan tot dromen, tot het stil worden in jezelf, in het Ledige zijn, allesomvattend : Al in alles. M.a.w. wanneer men voor mijn kunst staat vraag ik niet veel, nl. stilte.

Stilte is allesbehalve een passiviteit, onverschilligheid of hoogmoed. Ik verzet me tegen tendensen die me willen beïnvloeden om mijn werk op de golflengte van “het volk” te brengen, toegankelijker te maken. “Het volk” moet zich maar verheffen naar mijn vibraties. Men vraagt een musicus ook niet om Bach of Beethoven simpeler te spelen? Schilderen is mijn manier om na te denken over het leven, vanuit mijn innerlijke kleuren die nauw in verband staan met mystiek. Dit mystieke gevoel is voor mij fundamenteel, een staat van overgevoeligheid voor het leven, het goede en het kwade, het licht als de duisternis.

Mijn werk als ondersteuning van mijn meditatie

Mijn meditatie als inspiratiebron voor mijn werken. Zo hoop ik een dialoog teweeg te brengen tussen het publiek en de spiritualiteit van mijn doeken.

Zoals bij Tàpies ziet men veelvuldig het teken “kruis” in mijn werken. Meestal wordt dit in direct verband gebracht met het katholicisme. Wat een beperking! Dit teken vindt men terug in vele beschavingen als een symbolische voorstelling van de wereld. Het behoort tot het domein van de spiritualiteit.

Kruisen zijn gebruikt door vele kunstenaars, zoals Mondriaan, KIee, Miro, Pollock, Beuys of nog Matisse, Rouault en Manessier…

Het kruis heeft zeker een impact op de toeschouwer. Het is zeker niet de eigendom van de katholieke kerk, alhoewel dit teken veel echo’s oproept in ons onderbewustzijn. Betekenissen kunnen o.a. zijn : verbodsteken, territoriumbepaling, ruimtelijk zoals X, sacraliserend, mystieke gevoelens, de dood, rekenkundig +, uitwissen van een beeld.

Ontkenning

De Yin en Yang energie samengebracht in kruisvorm geeft de bipolaire eenheid weer. Het kruis is noch Yin noch Yang, het is het symbool voor een harmonie tussen de man en de vrouw. Het is de mysterieuze unie van tegengestelden, en blijft dusdanig zeer actueel. De mystieke weg als kennis van de wereld!

Men wordt echter onredelijk als men van alles en altijd de reden wil kennen. Het geheel is veel meer dan de opsomming van de onderdelen. Mijn schilderijen hebben nood aan een actieve stille toeschouwer, hij kan het transformatieproces beïnvloeden.

Dankzij KIee en Picasso is er definitief gebroken met de decoratieve kunst. Alhoewel deze vorm hardnekkig aanhangers blijft behouden. Schilderkunst is niet gemaakt om appartementen te “versieren”, neen het is een heel levendige kracht. Daarom moet de kunstenaar zich ascetisch opstellen, gericht naar het essentiële, wars van alle overbodige fioriteiten en overdreven mooi ogende kleuren zonder diepgang of doel, gericht zijn naar een universele harmonie. Diepe dimensies dicht bij de innerlijke harmonie opzoeken en contact leggen. Precisie door intensiteit en niet in een erudiete wetenschap van de geleerde.

Mijn werken worden dan objecten van meditatie, van observatie, van bevrijding van de geest. Zo schept de mens zijn realiteit.
Door snel te werken schakel ik mijn ratio en denkwereld grotendeels uit, theoretische kennis wordt vergeten maar alles is wel aanwezig maar ik ben me er dan niet meer van bewust. De poort naar het onder- of bovenbewustzijn staat dan open. Daarom is het voor mij moeilijk werken als mensen aanwezig zijn, Ik sluit me op en ben zeer geconcentreerd.

‘Accidents de parcours” worden dan ook beter waargenomen en benut. Toeval bestaat niet. Uit de beperking van vorm en kleur dieper doordringen in de essentie van een doek is een opdracht. Grafische tekens kunnen een hulpbron zijn, zoals bij KIee. Uiteindelijk rechtstreeks uitmonden in de stilte die alles omvat.